Здраво BUZZ,
Би сакала да ви раскажам кратка приказна за тоа како ги запознав стапалата на Ања...
Прв пат оваа деовјка ја видов во Нови Сад... Беше студен, работен ден и во продавнцата влегоа само 10 луѓе...на мојата кутија се наталожила прашина, затоа што кој би носел број 42? А тогаш од длабокиот сон ме разбуди ентузиајзмот на пордавачот – со приказна дека некоја девојка која ме видела на некој блог сака да ме проба (ем со голема нога ем прати блогови)...
Ок, ајде... можеби и има надеж конечно да излезам од магацинот...
.jpg)
Иако делуваше како љубов на прв поглед, бев вратена во својата кутија. Изгледа не ми било судено да излазам од таму...
После првиот и неуспешен обид да го напуштам ладниот магацин, бев транспортирана на нова локација под изговор дека веројатноста некој да го носи мојот број – бев испратена во Ушќе Шопинг Центарот... Едно неделно попладне, наслушнав познат глас – женски глас кој раскажува како не пробала поудобрни патики. Замоли да ме проба. Дали овој пат ќе имам среќа да излезам од оваа гужва?
Ѕирнав низ кутијата и има што да видам – тоа е истата девојка која ја запознав во Нови Сад!
Морам да признаам дека и јас се израдував... Не само што зимата е вистинското време за мене, уште тогаш ми се чинеше дека ја и мојата нова споственичка супер ќе се сложуваме. Покрај тоа, постоеше можност конечно да го запознаам светот надвор од кутијата.
Откако пак ме проба, тоа беше тоа – одлучи да ме купи! Додека ме носеше кон касата друштвото од полиците малку ми завидуваше.
Бев горда, бидејќи конечно ќе имам можност да ја исполнам својата мисија – да го заштитам својот сопственик од студенило и снег!
Се гледаме на улиците!
Поздрав,
Anja Marković
